X Series 2

از IRMUG
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ مارس ۲۰۰۸، ساعت ۱۸:۳۱ توسط Behnam (بحث)

پرش به: ناوبری، جستجو
font


X Series 2 fonts are built based on freely available fonts and they are extended to support Persian, Arabic, Urdu, Pashto, Dari, Uzbek, Kurdish, Uighur, old Turkish (Ottoman) and modern Turkish (Roman).

These fonts are equipped with two font technologies, AAT and OpenType and can be used on any platform, Mac, Windows or Linux.

A short story of X Series fonts

Most of these fonts were first produced under the name of "X Series fonts" (Which is now called "X Series 1") to be used on Macintosh platform. They were only equipped with AAT (Apple Advanced Typography) font technology and could not be used on Windows and Linux. X Series 1 fonts have all a single X prefix on their names.

In this major upgrade, the support for languages mentionned above is added to the fonts and also the technology of OpenType is added in order to enable them to be used in Windows and Linux platforms as well. In addition, kerning has been added to improve the text presentation of Arabic script. With the introduction of Mac OS 5 (Leopard) by Apple, and a complete support of OpenType technology by Apple on this operating system, the incompatibility of fonts on different platforms is greately reduced but the extensive language support of X Series 2 fonts and its compatibility with older Mac platform remains a valuble advantage of this Series. Because of major differences between this Series and X Series 1, the fonts are not identified the same way and the fonts of the new Series have a two letter prefix, XB-XM and XP which put each font face in one of three general categories of 'Book', Magazine', and 'Pamphlet'. But as long as the font has a two letter prefix, it has the same language support and font technology as any font of X Series 2.

What is different about these fonts from Apple and MS fonts?

An Arabic script font for the web needs to have also Roman characters in order to be responsive to many cases of Roman text (web addresses, links, titles etc.) It also is as useful for the web viewing, as the range of languages it can support and the extend to which it can reproduce the text on different web pages, when browsing in the internet. The challenge of Arabic script font in this context is to maintain certain harmony between two fundamentally different scripts, Roman and Arabic.

This is how Tahoma, Arial and Times New Roman have become the fonts most used in the web for Arabic script although none of these fonts is an Arabic font. For example, although the Arabic characters in Arial and Times NR are identical, the line spacing of Arabic text produced by them is different. This difference is not because of differnt aesthetic needs of the two, which are identical in Arabic, but because of different aesthetic needs of the two fonts, in their Roman text reproduction, for which they are fundamentally made.


The challenge of a font containing both Arabic and Roman script is in line spacing and visual harmony between two scripts. If a font is fundamentally made for Roman script, it will set the line spaceing most suitable for the Roman font face it contains. But this line spacing is incompatible with harmonic magnification of Arabic script part. That's why harmonic magnification in Arial and Times NR is sacrificed to maintain proper line spacing for Roman characters. And Arabic characters are 'squeezed' in a way to 'fit' within that line spacing. This makes for visually smaller Arabic text for a given font size but it will maintain the proportion and the aesthetics of Arabic characters with respect of the Arabic text itself.

تاهوما از سوی دیگر، راه حل دیگری را برگزیده است. تاهوما برای مراعات بزرگنمایی در محدوده ای که حروف لاتین تاهوما برایش مشخص کرده‌اند، سر و دُم حروف فارسی و عربی را قیچی کرده است، آنها را بالا و پائین کرده است تا در این محدوده بگنجد. این اگرچه هدف اصلی این طراحی، یعنی خوانا بودن متن فارسی در قلم سیستم را عملی کرده است، ولی در فقدان آلترناتیو برای کاربران فارسی زبان، لطمهٔ سنگینی به حس زیبائی شناسی کاربران فارسی زبان، بویژه نسل جوان‌تر وارد آورده است. مخالفت من با تاهوما، مخالفت با فرسایش حس زیبا شناسی خط فارسی در میان کاربران کامپیوتر است. حساسیت من حتی به شکل خط تاهوما هم نیست. در کار صفحه پردازی هرگونه ابتکاری جایز است. حساسیت من به نقشی است که تاهوما در فضای وِب فارسی پیدا کرده است و به استاندارد بالفعل نمایش متون فارسی در وِب بدل گشته است.

مکینتاش اگرچه خط پیشفرض سیستمش بسیار خوش نماست، اما متأسفانه از این شرایط عمومی برکنار نیست. جیزه پرو نیز یک قلم برای کاربرد فارسی در وِب نیست زیرا لاتین ندارد. اگر جیزه بعنوان دیفالت سفری یا دیگر مرورگرها انتخاب بشود، مشکل فاصلهٔ خطوط شاید تا حد بیشتری قابل کنترل باشد ولی در شرایط کلی، قلمی که در مک صفحات وِب را نمایش می‌دهد همواره یک قلم لاتین است که فاصلهٔ خطوط را نیز تعیین می‌کند. سپس جیزه، به عنوان یک قلم بی هویت، در پشتیبانی از آن قلم لاتین جای خالی حروف فارسی را پر می‌کند. به عبارت دیگر، اگرچه جیزه بر خلاف اریال و تاهوما و تایمز به همراه حروف لاتین در یک قلم نیامده است، اما از آنجا که همواره تابعی از یک قلم لاتین پیشفرض است، بر روی فاصلهٔ میان خطوط کنترلی ندارد.

یک قلم فارسی مناسب وِب، قلمی است که حروف لاتین دارد ولی فاصلهٔ خطوط برای نمایش مناسب متن فارسی تنظیم شده است. این فاصله شاید برای حروف لاتین زیاد باشد ولی برای زبانهای فارسی و عربی و... مناسب است. حروف لاتین تنها به عنوان پشتیبان برای متن فارسی در نظر گرفته شده‌اند. در واقع در یک قلم فارسی برای وِب، همان معامله‌ای با حروف لاتین شده است که تایمز و اریال و دیگر قلم‌های کنونی فارسی یا عربی به پیش‌کسوتی یا پیروی از آن، با فارسی کرده اند. یعنی اینکه حروف لاتین در یک قلم فارسی برای وِب، تابعی از ملازمات استتیک خط فارسی شده است. پس به همان اندازه که یک قلم فارسی وِب برای متون صرفاً لاتین نامناسب است، یک قلم لاتین مثل اریال نیز برای متون صرفاً فارسی نا مناسب است... چه به لحاظ ریزی و چه به لحاظ غیر optimal بودن فاصلهٔ خطوط.

از سوی دیگر قلم فارسی مناسب وِب برای مصرف عمومی تنظیم شده است. مصرف عمومی نیز متونی است که از اِعراب بصورت جسته و گریخته، و تنها در صورت نیاز استفاده می‌کنند. اگر چنین قلمی برای متون قرآنی یا آموزشی استفاده شود، که در آن بر تک تک حروف اِعراب قرار داده می‌شود، فاصلهٔ میان خطوط اندکی تنگ جلوه خواهد کرد و در مواری اِعراب بر حروف خطوط بالا یا پائین خواهند نشست. اگر چه در حد امکان از بروز آن پیشگیری شده است. برای پرهیز کامل از این برهم نشینی، فاصلهٔ پیشفرض خطوط باید افزایش یابد. این امر اگرچه جلوهٔ متون قرآنی و آموزشی را بهبود خواهد بخشید، ولی فاصلهٔ میان خطوط در صورت عدم استفاده از اِعراب و برای متون مصرف عمومی را بیش از اندازهٔ مطلوب خواهد کرد. از آنجا که هم‌اکنون قلم‌های خوبی برای متون قرآنی و آموزشی در دسترس است، اولویت در قلم‌های سری ایکس ۲ به مصرف عمومی داده شده است. در صورت نیاز به استفاده از این قلم‌ها در متون قرآنی و آموزشی، احتمالاً ضرورت پیدا خواهد کرد که در واژه‌پرداز فاصلهٔ میان خطوط را اندکی افزایش داد.

استفادهٔ این قلمها با مکهای اینتلی

برای استفاده از این قلم‌ها با مک‌های اینتلی باید سیستم عامل ۱۰.۴.۹ یا بالاتر داشت.

دریافت قلمها

برای دریافت قلم تبریز به اینجا مراجعه کنید.

 Tabriz.png


برای دریافت قلم تیتر به اینجا مراجعه کنید.

 XbTitre1.jpg


برای دریافت قلم ترافیک به اینجا مراجعه کنید.

 Xmtraffic.png


برای دریافت قلم وحید به اینجا مراجعه کنید.

 Xmvahid.png


برای دریافت قلم وستا به اینجا مراجعه کنید.

 Xpvosta.png


برای دریافت قلم یاقوت به اینجا مراجعه کنید.

 Xbyagut.png


برای دریافت قلم یرموک به اینجا مراجعه کنید.

 Xmyermook.png


برای دریافت قلم یاس به اینجا مراجعه کنید.

 Xbyas.png


برای دریافت قلم زر به اینجا مراجعه کنید.

 Xbzar.png


برای دریافت قلم زیبا به اینجا مراجعه کنید.

 Xpziba.png

پشتیبانی از این پروژه

برای اینکه این پروژه موفق شود، نیاز به این است که این قلمها در بین کاربران ایرانی، عربی، افغانی و پاکستانی پخش شود. به این دلیل ما بنرهایی را تولید کرده‌ایم که شما می‌توانید با اضافه کردن آنها به صفحهٔ خود و تبلیغ این قلمها، در انجمنهای مختلف ما را یاری دهید.

برای دریافت بنرها به اینجا مراجعه نمایید.